“เซฮุน....”ผมคลอชื่อเขาเมื่อร่างสูงก้าวเข้ามาระหว่างขาของผม ดวงตาของผมเห็นแต่อกกว้างที่อยู่ไม่ห่างจากใบหน้าเท่าไหร่ มือข้างหนึ่งของเซฮุนกำลังบีบเค้นต้นขาของผม ลูบไล้ขึ้นลงตั้งแต่ต้นขาด้านหน้า ไปจนบั้นท้ายข้างหลัง ผมเอี้ยวตัวหนีทั้งสัมผัสจากมือแข็งด้านล่าง และริมฝีปากลิ้นชื้นแถวต้นคอ
“อ่ะ!”เขาเงยหน้าขึ้นจากคอของผม แล้วใช้ปลายนิ้วแตะคางผมให้เงยไปสบตา ดวงตาของเขาเหมือนกำลังตัดพ้อผมอยู่ คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันและทำสายตาไม่เข้าใจใส่ผม
“โทร.ไปหาใครครับ?”เขาถามผมด้วยเสียงของคนที่เหนือกว่า เหมือนกำลังต้อนผมให้จนมุม สายตาของผมเบี่ยงหลบตาคมคู่นั้นไปทางอื่น เซฮุนถามแค่นั้น เขาคงรู้ว่าผมไม่ยอมบอกเลยเปลี่ยนไปทำอย่างอื่นแทน
“ซะเซฮุน”ผมสะดุ้งตัวโยนเผลอยกมือทั้งสองข้างขึ้นไปจับไหล่ร่างสูงไว้พร้อมกับเรียกชื่อ หน้าผมร้อนจนเกือบจะระเบิดอยู่แล้ว ผมเรียกชื่อเขาเพราะร่างสูงกำลังบังคับท่อนเนื้อตัวเองให้จ่ออยู่ที่ปากทางเข้า
“โทรไปหาใครบอกผมมา”เซฮุนถามผมเสียงเรียบ สถานการณ์เหมือนตอนที่คนร้ายจะรีดข้อมูลจากเหยื่อไม่มีผิด นี่มีการจ่อปืนใส่ผมเหมือนเป๊ะ ฮอลลลลล
“อ๊ะ ซะเซฮุน!”ผมผวาโผเข้ากอดร่างสูงไว้ เมื่อผมไม่ตอบอะไรเซฮุนก็กดท่อนเนื้อร้อนใหญ่โตของเขาเข้ามาชนกับผนังนุ่ม ผมตัวสั่นและเกร็งไปทั้งร่าง ปลายนิ้วเท้าจิกเข้าหากันเพราะมันเจ็บ ถึงแม้เราจะมีอะไรกันนับไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในร่างกาย ผมไม่เคยชินกับมันสักครั้ง แล้วของเซฮุนก็ไม่ใช่ขนาดปกติ TT
สวบสวบสวบ เสียงกระแทกท่อนเนื้อสอดใส่กายผม เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังระงมในห้องน้ำหรูหราห้องใหญ่ เนื้อตัวท่วมไปด้วยเหงื่อ ผมกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อระบายแรงเสียดสีด้านล่าง แต่อยู่ๆ เซฮุนก็หยุดการสอดใส่ไปดื้อๆ แบบหักดิบ ทิ่มแทงท่อนเนื้ออยู่ในกายผมทั้งท่อน แล้วจับใบหน้าผมเงยให้สบตา
“ฮยองจะบอกมั้ย?”เขายังอยากจะรู้อีกหรอ? อยากรู้ไปทำไม ในเมื่อเขาก็ไม่ยอมออกห่างผมอยู่แล้ว ผมจะไปไหนรอด?
“หึ งั้นไปรับสายกัน”ผมเบิกม่านตากว้างเมื่อเซฮุนพูดออกมาแบบนั้น เขาใช้มือสองข้างช้อนบั้นท้ายผมให้ลอยขึ้นไปติดตัว แขนผมโอบคอเขาไว้เพราะกลัวว่าจะตก วางใบหน้าไว้ที่อกกว้างเพราะไม่มีที่ให้ผมเอียงหลบไปไหน
ปลายเท้าของเขามุ่งออกจากห้องน้ำ ผมต้องกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้ครางออกมาเพราะร่างกายเรายังเชื่อมติดกันอยู่ ท่อนเนื้อของเขาเสียดสีปากทางผมอย่างกับกำลังสอดใส่เข้ามาอย่างนั้น ให้ตายเถอะ ผมอายตัวเองที่ปากทางมันขยับเปิดปิดหลอกล้อกับแกนกายของเซฮุน
ร่างสูงชันเข่าขึ้นเตียงแล้วโน้มตัวปล่อยผมนอนหงายลงกับพื้นเตียงนุ่ม ส่วนตัวเขาตั้งฉากกับเตียง มองผมหน้านิ่งแล้วค่อยๆ โน้มตัวลงมาใกล้ๆ ผมหลับตาแน่นเม้มปากเพราะคิดว่าเขาจะจูบ แต่เปล่าเลย...
เซฮุนเอื้อมแขนไปใต้หมอนของผม แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาวางไว้นอกหมอน มันหงายโชว์อยู่ข้างตัวผมนี่แหละ ภาวนาให้ปลายสายอย่าเพิ่งติดต่อกลับมาตอนนี้ หรืออีกทาง ให้มันแบตหมดไปเลยก็ได้ TT
แต่เห้ย...ถ้าแบตหมดผมก็จนปัญญาจะออกจากห้องแล้วนะ งั้นไม่เอา แบตอย่าหมด แต่ไอ้ปลายทางน่ะ อย่าเพิ่งโทรมาตอนนี้ TT
Rrrrrrr สายเข้า!!!! พระเจ้ากลั่นแกล้งคนแมนทำมายยยย TT ผมสะดุ้งไปพร้อมๆ กับโทรศัพท์ที่กำลังสั่น กำลังจะเอื้อมมือไปหยิบแต่เซฮุนโอบหลังผมให้ลุกขึ้นจากเตียง มือผมคว้าโทรศัพท์ไว้ไม่ทัน
เขาเอนหลังนอนลงกับเตียงแทนผมข้างๆ โทรศัพท์ เข่าทั้งสองข้างของผมวางอยู่แนบกายเซฮุนปักกับที่นอน เซฮุนใช้มือสองข้างจับกดเอวผมไว้ไม่ให้ลอยขึ้นไปจากท่อนเนื้อ ส่วนล่างของเรายังเชื่อมกันอยู่ และผมเริ่มรู้สึกแฉะๆ ด้านใน
“ไอ้ดำหรอ?”เขาเอียงหน้ามองโทรศัพท์ เมื่อรู้ว่าใครก็หันกลับมาถามผม ผมหลบตาไปทางอื่นพร้อมกับเม้มปาก เซฮุนชันเข่าขึ้นจากเตียงนิดหน่อย ก่อนจะเริ่มกระแทกท่อนเอ็นร้อนใส่ตัวผมอีกครั้ง
“อ๊ะ อื้อ อะอะ”ร่างกายของผมโยกไหวไปตามแรงกระแทก เมื่อมันสอดใส่เข้ามาลึกจนผมเจ็บ ตัวมันก็เผลอลอยขึ้นไปสูงจนเซฮุนจับเอวผมให้ต่ำลง อยู่ในจุดที่เขาจะสอดใส่ได้แรงๆ
“จะคุยกับมันมั้ย? ผมกดรับให้”เซฮุนถาม ขณะที่ท่อนล่างของเขายังทำงานได้ดี ผมส่ายหน้าริกๆ ไม่อยากให้เขากดรับ ถ้ากดรับตอนนี้จะคุยอะไรรู้เรื่องครับ มีแต่เสียงครางทั้งนั้นที่ดังอยู่ในห้อง
“.............ฮัลโหล ฮยอง”ผมยกมือขึ้นปิดปากตัวเองทันทีที่เซฮุนกดรับ และจงอินพูดอยู่ในสาย เขาเปิดระบบลำโพงให้ผมได้ยิน แล้ววางโทรศัพท์ไว้ที่เตียงดังเดิม ร่างสูงหันกลับมาจับเอวของผมไว้ต่อและกระแทกกระทั้นความเป็นชายใส่ผมอย่างไม่รู้จักเหนื่อย
“....งื้อ”ผมเอียงตัวหลบมือข้างหนึ่งของเซฮุนที่ยกมือจะเปิดปากผม
“อันยอง ลู่หานฮยอง”จงอินยังคงพูดกรอกโทรศัพท์อยู่ ผมกลั้นเสียงกัดปากแทบจะกลั้นหายใจ มันน่าอายจะตาย ใครจะไปครางให้คนอื่นได้ยินครับ?
เซฮุนหยุดกระแทกแล้วเขาฉุดตัวเองขึ้นจากท่านอนราบกับเตียงจนผมตั้งตัวไม่ทัน ร่างสูงจับผมคว่ำลงกับเตียงอีกฝั่ง ที่มันไกลจากโทรศัพท์มือถือ ผมชันเข่ากับเตียงและใช้แขนทั้งสองข้างยันตัวเองไว้กับพื้นเตียงนุ่ม เซฮุนตามทาบทามผมจากด้านหลังและสอดใส่เข้าอีกครั้ง
“คุยกับมันสิ”เซฮุนพูดกระซิบข้างใบหูผมจากด้านหลัง ผมหรี่ตามองก็เห็นว่าเขาหยิบโทรศัพท์มาไว้ที่หูผมอีกข้าง
“จงอินช่วยด้วย!”ผมพูดกรอกเสียงใส่โทรศัพท์ไปอย่างเร็ว ไม่รู้ว่าปลายสายได้ยินหรือเปล่า เซฮุนตัดสายไปแล้ว เขาโยนโทรศัพท์ผมไปไว้ทางหัวเตียงตามเดิม แล้วจับสะโพกผมยึดให้มั่นและสอดใส่ท่อนเนื้อเข้ามาในตัวผมด้วยจังหวะที่เดาว่าเขากำลังโกรธ
“อ๊ะอ๊ะ เซฮุน เจ็บนะ อื้อ”ผมแทบจะพูดไม่ได้ หายใจขาดห้วงและรู้สึกแสบร้อนไปหมดทั่วบริเวณที่ร่างกายเราเชื่อมกัน ให้ตายเถอะ ผมจะตายมั้ยครับ TT
นี่ช่วงฮีทครั้งแรกของเซฮุนรึไงนะ? ทำไมถึงได้มีความต้องการมากมายขนาดนี้ TT ถ้าผมเป็นผู้หญิงคงมีลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมืองไปแล้ว
แขนและขาดูเหมือนจะอ่อนระทวยไปพร้อมกับตัว ผมทรุดใบหน้าลงกับเตียงและหอบหายใจถี่หนักไม่แพ้กับจังหวะสอดใส่ของเซฮุน แต่ละครั้งของเขาทำไมมันนานอย่างนี้ ผมปลดปล่อยความคับแน่นของตัวเองออกมาขนเลอะผ้าปูเตียงไปหมด แต่เซฮุนยัง เขาอึดมากกว่าอูฐสิบตัวในทะเลทรายโกบีซะอีก TT
“อื้อ!!”สุดท้ายเขาก็ปักท่อนเนื้อสุดแกนในตัวผมและปล่อยน้ำคาวร้อนออกมาจนผมรู้สึกเหนียวเหนอะและจุกหนัก ให้ตายเถอะ น้ำคาวขุ่นของเขาไหล่เยิ้มออกมาด้านนอกตัวผมพร้อมกับท่อนเนื้อที่เขาเพิ่งดึงออกไป ส่วนหนึ่งไหลออกมาตามขาอ่อนแต่บางส่วนยังอยู่ด้านใน
>>กลับไปอ่านต่อ + ฝากเม้นเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้า >>http://my.dek-d.com/pumokasu/story/viewlongc.php?id=1156934&chapter=15
