Empire Vampire: 18 ก้าวเดิน KaiDo [NC 18+]

เหมือนมีอะไรดึงดูดให้ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้คยองซูเรื่อยๆ จนริมฝีปากหวานของเขาถูกผมครอบครอง คยองซูไม่ได้หลบหลีกเหมือนตอนที่ผมแกล้งเขา แต่ก็ไม่ได้จูบผมตอบ เขาแค่นั่งเฉยๆ ส่วนผม....คุมเกม

ผมขยับริมฝีปากจูบซับความหวานจากกลีบปากนุ่มของเขาอย่างเย็นใจ ไม่อยากรีบร้อนครับ เดี๋ยวไก่ตื่น แต่ไปๆ มาๆ ผมชักไม่แน่ใจว่าผมหรือเขากันแน่ที่ตื่น คือ ผมหมายถึงผมตื่นเต้นแทนเขาน่ะครับ

คยองซูนั่งนิ่งจะตายไป ผมแอบเห็นเขากำผ้าปูจนยับยู่ยี่ไปหมดแล้ว ส่วนผมใจเต้นจนต้องถอนจูบออกมา สงบสติตัวเองก่อนครับ ไม่อย่างนั้นคืนนี้คงได้เลื่อนตำแหน่งจากคู่หมั้นเป็นคู่สมรสแน่ๆ ก็ห้องนี้ทั้งห้องมีแต่กลิ่นคยองซู แถมเจ้าตัวก็นั่งเฉยๆ ไม่โวยวายอะไรผมอีก

“ขอโทษ...”ผมหันไปเห็นเขานั่งช็อคอยู่ข้างๆ เอามือจับปากตัวเองเหมือนกำลังสำรวจว่าริมฝีปากมันหายไปรึเปล่า

“.................”

“ปากเจ่อหมดแล้ว”เมื่อคยองซูนิ่งไม่ได้ตอบอะไรผมกลับ นิสัยเดิมมันก็ทำงาน ผมแกล้งแซวเขาไป หน้าคยองซูขึ้นสีจัดกว่าเก่า

“............”

“โอ้ยๆๆ พอแล้ว ฮ่าๆ”ไม่พูดแต่รัวมือมาที่แขนผมแทนครับ นี่เขินแล้วระบายด้วยการใช้กำลังรึไง? ผมเลยกำข้อมือของเขาไว้ไม่ให้หลุดมาทุบตีผมอีก เราทำท่ายื้อกันเหมือนคนกำลังแย่งของ ก่อนที่ตัวคยองซูจะเอนราบไปกับที่นอนโดยที่มีผมทับอยู่ข้างบน ไม่รู้เหตุการณ์มันจะล่อแหลมไปไหน ความรู้สึกที่ผมจูบกับเขาเมื่อครู่นี้ย้อนมาอีกครั้ง

“ทำร้ายนายทหาร....มีความผิดนะ”ผมบอกเขา ทั้งๆ ที่ตาไม่ได้ละออกจากริมฝีปากงามของคยองซูเลย  ความรู้สึกที่แทรกเข้ามามันทำให้ผมอยากลองอีกครั้ง

“คู่หมั้นนายทหาร....ยกเว้นได้”

“อื้ออ”สิ้นเสียงเถียงของคยองซูผมก็ปิดริมฝีปากเขาทันที ด้วยริมฝีปากของผมเอง และคราวนี้คยองซูขยับปากไปกับผมด้วย

ผมบดเบียดแย่งอากาสจากคนตรงหน้า ปลายลิ้นชื้นของผมเข้าไปตักตวงความหวานภายในปากของคยองซู ผมรู้สึกว่าเขานุ่มนิ่มไปหมดทั้งริมฝีปากทั้งปลายลิ้น และมันทำให้ผมใจเต้นไม่เป็นจังหวะ คยองซูเองก็คงไม่ต่างกัน เสียงหัวใจของเขาดังออกมาจนผมได้ยิน

ผมละริมฝีปากออกอย่างเสียงดาย ก็เพราะคยองซูกำลังจะหมดลม ส่วนเรื่องหายใจไม่ทัน อันนี้มันแน่อยู่แล้ว เขาหลบตาผมพร้อมกับหอบหนักอยู่ใต้ร่าง

“คู่หมั้นนายทหารอยากแต่งกันคืนนี้เลยมั้ย?”ผมก้มหน้าลงไปหาคยองซูอีกครั้ง นี่ผมจะคิดว่าเขากับผมมีแม่เหล็กฝังอยู่ในตัวรึเปล่า เขาทำให้ผมอยากอยู่ใกล้ๆ ตลอดเวลา

“....จงอิน”ยิ่งเสียงคยองซูเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงสั่นๆ แล้วสติผมกระเจิดกระเจิงไปหมดครับ รู้ตัวอีกทีจมูกผมก็ได้กลิ่นหอมจากคอขาวๆ ของคยองซูซะแล้ว

แน่นอนว่าคยองซูพยายามใช้มือผลักอกผมให้ออกห่าง แต่ผมกลับมองว่าเขากำลังยั่วยวนผมมากกว่า ผมเม้มเข้าที่ลำคอให้เกิดรอยแดงสีกุหลาบก่อนจะละออกเผชิญหน้ากับคยองซูอีกครั้ง หน้าเขาแดงมากแต่ก็ไม่ได้ออกแรงผละผมออกจริงจังอะไร นี่เขายอมผมใช่มั้ย?

Do kyungsoo’s Part

“คุณจงอิน...”ผมพยายามเค้นเสียงออกมาให้หนักแน่นที่สุด แต่ผลลัพธ์ของมันก็ยังสั่นๆ อยู่ดี สมองของผมเหมือนจะเบลอๆ ตั้งแต่คิมจงอิน...จูบผม นี่ผมปล่อยให้มันเกิดขึ้นมาได้ยังไง

ใบหน้าจริงจังของจงอินที่จ้องมาที่ผมเพราะผมเรียกชื่อเขาเมื่อสักครู่มันทำให้ผมใจสั่น ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าใบหน้าหล่อๆ ของเขาแสดงอารมณ์เก่งแค่ไหน จ้องผมด้วยสายตาที่แทบจะกลืนกินผมไปทั้งตัว

มือใหญ่ๆ ของเขาก็ซนเหลือเกิน จับนู่นจับนี่ผมไปทั่ว สายตาร้อนแรงของเขาเหมือนกำลังสะกดจิตผมให้ต้องมนต์ เราไม่เคยมาถึงขึ้นนี้เลยตั้งแต่หมั้น จะมีก็แค่เขาเป็นฝ่ายมายุ่มย่ามกับผม กอดบ้าง แต่จูบนี่ไม่มีเลย เพราะถ้าผมห้ามเขาก็จะหยุดโดยให้เกียร์ติผมทันที

แต่ครั้งนี้จงอินดูแปลกออกไป เจาดูจริงจังมากๆ ถ้าผมห้ามเขาจะฟังผมมั้ย แต่ตอนนี้ ผมต่างหากที่แปลกกว่าเขา ผมคิดคำห้ามปรามเขาแทบไม่ออก ... ถ้าให้เดาบางทีผมอาจจะมีใจให้เขาไปแล้วก็ได้ในระหว่างสามเดือนที่เขาดูแลผมมา

“อ๊ะ...”เสียงตกใจของผมเอ่ยออกมาสั้นๆ เพราะเขากำลังลากมือวนเวียนอยู่ตรงแผงอกของผม ผมพยายามกลั้นเสียงไว้เพราะผมอายเหลือเกินถ้าจะปล่อยมันออกมาทั้งๆ ที่สายตาของเขากำลังจับจ้องอยู่ นี่จะจ้องหน้าผมด้วยสายตาหื่นๆ อย่างนั้นอีกนานมั้ย?

ลมหายใจถี่ขึ้นเมื่อยอดอกของผมถูกถูไถให้ชูชันขึ้นด้วยมือของคนข้างบน สายตาของจงอินที่ส่งมาให้ผมเหมือนเขากำลังขออนุญาติ ส่วนผมก็ได้ทำได้แค่หลับตาลงช้าๆ พร้อมกับกัดริมฝีปากเพื่อยั้งอารมณ์ ก่อนที่จะต้องหยุดหายใจไปชั่วขณะเมื่อจงอินลงลิ้นมาที่ยอดอกของผมอีกข้าง ผมกระตุกตัวอย่างตกใจก็ผมไม่เคยมาก่อนเลยนี่ครับ “เขาเป็นคนแรก”

ผมรู้สึกอะไรร้อนๆ ขยับอยู่ตรงต้นขา จะลืมตาขึ้นมาดูก็ไม่กล้า ได้แต่หลับตาแน่นพร้อมกับยกสองมือขึ้นมาปิดหน้าเอาไว้อย่างเขินอาย ก็ชุดนอนของผมถูกจงอินกำจัดไปซะหมด

ถ้าลืมตาไปมองหน้าเขาและสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ผมคงต้องกลั้นหายใจตายเลยล่ะครับ มือหยาบๆ ของเขาสัมผัสลูบไล้ไปตามหน้าอกผม เลื่อนต่ำลงจนมาออกแรงบีบเบาๆ ที่เอวและลากวนอยู่ตรงหน้าท้องเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง....

“จะจับอะไรน่ะ!”ผมลืมตาและฉุดตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งทันที ก็มือของเขากำลังกุมส่วนลับของผมอยู่ ผมลุกขึ้นมามองหน้าจงอินเข้าอย่างจัง ซึ่งผมก็เพิ่งรู้ตัวว่าพลาดแล้ว ใบหน้าเขาก็ขึ้นสีแดงๆ อยู่เหมือนกัน ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่อาย แต่ที่ผมบอกว่าพลาดคือผมเห็นส่วนแสดงความเป็นชายที่ใหญ่โตของเขาเข้าเต็มๆ ตา

สมองผมสั่งให้เบือนหน้าหนีโดยอัตโนมัติ มือของจงอินกำลังขยับขึ้นลงช้าๆ ที่ส่วนกลางลำตัวของผม จนมันเริ่มขยายตัวขึ้นตามแรงอารมณ์ที่เขาปรนเปรอให้ ไม่นานมันก็มีของเหลวไหลเยิ้มออกมาจากปลายยอดสีชมพู

ผมบิดตัวหนีด้วยความเสียว และก็รับรู้ถึงลมหายใจของเขาที่เข้ามาประทะที่ข้างๆ ใบหู

“คะคยองซู....ฉันขอรักนายนะ”เสียงของเขาสั่นจนผมหน้าร้อนไปหมด ลมหายใจประทะไล่มาจนถึงตรงหน้าผม เราสองคนจูบกันอีกครั้ง ลิ้นชื้นๆ ของเขาซนอย่างกับอะไรดีล่ะ มันแทรกเข้ามาไล่วนปลายลิ้นของผมแบบไม่รู้จักเหนื่อย

“อ่ะ อื้อออ”ผมบิดตัวหนีสุดขีดเมื่อปลายนิ้วแข็งๆ ของจงอินกำลังไล่วนอยู่ทางปากทางด้านหลังของผม ผมเพิ่งรู้ตัวเดี๋ยวนี้ว่ายังไม่พร้อมไปถึงขึ้นนั้น “ผมกลัว”

“....คยองซู หยุดมั้ย?”เพราะผมตัวสั่นไปหมด จงอินถึงหยุดแล้วถามผมออกมา

“...............”ผมไม่สามารถขยับปากให้พูดอะไรออกมาได้เลย ตอนนี้ได้แต่หลบสายตาของคนตรงหน้า และเพียงเพราะจงอินกำลังจะฉุดตัวลุกขึ้นไปจากเตียง มือของผมกลับโผไปคว้าท่อนแขนของเขาไว้...

จงอินนั่งลงข้างๆ ผมอีกครั้ง ก่อนจะผลักตัวผมให้นอนราบไปกับเตียงอีกครั้ง คราวนี้ผมได้มองหน้าเขาเต็มๆ เม็ดเหงื่อผุดขึ้นทั่วใบหน้าของเขา

“ขอให้หยุดไม่หยุดแล้วนะ”

“อื้อออ”สิ้นคำพูดของเขาที่ฟังเหมือนขู่ผม ปากของเราก็บดขยี้กันอีกครั้ง มันเนิ่นนานจนผมต้องร้องท้วงเสียงต่ำในลำคอ กว่าจงอินจะผละปากออกผมแทบจะหายใจไม่ทัน รอยแดงๆ ตามเนินอกผมก็เพราะเขานั่นแหละเป็นคนขบเม้มมัน ยิ่งตามลำคอที่เขากำลังนัวเนียอยู่ ไม่รู้อีกกี่รอย

มือของเขาทำงานต่อจากที่หยุดไปเมื่อสักครู่เหมือนโดนรีโมทคอนโทรลกดหยุดชั่วคราวเอาไว้แล้วตอนนี้กดคอนทินิว....

“จงอิน....เจ็บ”ผมครางออกมาเรียกชื่อของเขาเพราะเขาส่งนิ้วชี้เข้าไปจนสุดเพื่อเบิกทาง เขาขยับอย่างเนิบนาบเพราะกลัวผมเจ็บ แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ผมยังเจ็บอยู่ดี

“ผ่อนคลายหน่อยนะคยองซู”ถึงเสียงน้ำจงอินจะฟังดูอ่อนโยนขนาดไหน แต่พอมันเข้าหูผมในสถานการณ์แบบนี้ใครจะไปทำตามได้ ใครจะไปผ่อนคลายลงกัน กลับกันเสียอีก หลังจากที่เขาพูดผมยิ่งเกร็ง

จงอินค้างปลายนิ้วไว้อย่างนั้นอยู่นานเมื่อเขาใช้ปลายลิ้นหยอกเย้ายอดอกของผมอยู่ แต่เมื่อจูบและขบเม้มจนแผงอกเต็มไปด้วยรอยแดงแล้วเขาก็ผละปากออกมาพร้อมๆ กับดึงนิ้วออกไปด้วย

“ดะเดี๋ยว....”ผมเบิกตาโตพร้อมร้องท้วงออกไปแทบจะทันที เมื่อจงอินจ่อท่อนเนื้อใหญ่ของเขาไว้ที่ช่องทางของผมและเหมือนกำลังจะเข้าไป

จงอินโน้มตัวให้อกกว้างของเขาสัมผัสกับฝ่ามือผมที่เมื่อสักครู่ยกขึ้นค้างท่าห้ามเขาไว้ เขาจงใจให้ผมได้รับรู้เสียงหัวใจของเขาผ่านฝ่ามือที่เปียกเหงื่อของผม และผมก็สัมผัสได้จริงๆ ก้อนเนื้อข้างซ้ายของจงอินกำลังเต้นรัวตึกตักไม่ต่างจากผม

ถ้าอะไรจะเปรียบสีหน้าของผมว่าตอนนี้แดงเพราะเขินอายคนตรงหน้าขนาดไหนผมว่าคุณเอามาใช้ได้เลย ผมเลื่อนมือจากอกแกร่งของเขาเป็นโอบคอจงอินไว้ทั้งสองข้าง แบบนี้เขาจะได้ไม่เห็นว่าผมหน้าแดงขนาดไหนไงครับ

“อ๊ะ...บะบะเบาๆ”จงอินกอดตอบผมทันที และช่วงล่างของเราก็กำลังจะเชื่อมกัน จงอินกดเอวลงมาหาผมเบาๆ ตามที่ผมบอก แต่มันก็ยังเจ็บ ตอนที่ส่วนปลายแทรกเข้ามาผมเกร็งจนเขาต้องร้องซี๊ดเพราะความเสียว แต่เพราะผมควบคุมตัวเองไม่ได้จะให้ทำยังไง จงอินค้างอยู่สักพักก่อนจะพยายามเข้ามาต่อ

ครึ่งทางผ่านไปอย่างยากลำบาก ผมรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังจะแตกออก ถ้าจงอินใจร้อนกว่านี้ผมว่าผมคงต้องขาดใจตายคาอกเขาแน่ๆ

“คยองซู....ทนหน่อยนะ”

“อื้อออ”นี่ผมไม่ได้ตอบรับเขานะครับ แต่ผมครางเพราะถูกเขาจูบ แถมจงอินนายทหารเจ้าเล่ห์นี่ใช้ทีเผลอจณะจูบผม กดเอวต่ำลงจนท่อนเอ็นอุ่นเข้าไปจนสุดทาง

ทั้งริมฝีปากและปลายลิ้นที่เรากำลังดูดดื่มกัน ช่วงล่างจงอินก็กำลังพยายามถอนเข้าออกอยู่ แต่เพราะมันยากลำบากเหลือเกิน ผมดันอกจงอินให้ออกห่างเพื่อให้เขาถอนจูบออกจากผม แต่เปล่าประโยชน์ มันกลับยิ่งดูดดื่มขึ้นกว่าเดิม

ผมละมือออกจากเขาแล้วเลื่อนลงมากำส่วนอ่อนไหวของผมแทน สมองของผมสั่งให้จับมันขยับเลื่อนขึ้นลงเพื่อปลดปล่อยความทรมานที่ก่อตัวอยู่ภายในจนผมหน่วงไปหมด

เสียงครางในลำคอของผมทำให้จงอินละริมฝีปากออกก่อนจะจับเอวของผมเหมือนกำลังหาที่ยึด ก่อนที่สะโพกของเขาโถมเข้าหาผมจนเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้อง ถึงตอนนี้ผมประมวลไม่ได้ว่าเจ็บมากแค่ไหน แต่เพราะผมเหมือนกำลังจะขึ้นสวรรค์มากกว่า

ยิ่งจงอินรั้งเอวผมให้สวนกลับกระแทกกับท่อนเนื้อของเขาแรงและลึกมากแค่ไหน มือผมยิ่งสาวขึ้นลงเร็วขึ้นและร้องครางดังขึ้นเท่านั้น

ผมกระตุกเกร็งไปทั่วตัวก่อนน้ำขุ่นๆ จะพุ่งออกจากปลายยอดส่วนกลางลำตัวของผม มันหยาดเยิ้มออกมาเต็มหน้าท้องและไหลไปทั่วตามแรงกระแทกของคนข้างบน จงอินเร่งจังหวะจนผมแทบจะหายใจตามไม่ทัน เขาก็กำลังจะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ผมได้แต่นอนแอ่นตัวให้เขาได้เข้ามาได้ถนัดๆ จากนั้นอีกไม่กี่ที จงอินก็ปักท่อนเนื้อร้อนเข้าจนลึกสุดแล้วปล่อยน้ำรักร้อนๆ ออกมาเหนียวเต็มช่องทางของผม

เสียงการหายใจเหนื่อยหอบของเราสองคนดังขึ้น ไม่แพ้กับตอนก่อนขึ้นสวรรค์อีกครับ

“คยองซู...ให้ฉันดูแลนายนะ แค่ฉัน...คนเดียว”เสียงจงอินที่ตอนนี้ก้มลงนอนทับตัวผม เขาพูดทั้งๆ ที่ซบหน้าลงมาที่ไหล่ผม หลับตาด้วยแหะ นี่ละเมอรึเปล่า ผมพยายามดันคนตัวใหญ่กว่าที่นอนทับผมอยู่ให้ลงจากตัวไป แต่....

“อื้อ อะเอาออกไปได้แล้ว”เขาลงจากตัวผมไม่ได้เพราะเขาไม่ยอม...เอามันออกไปจากตัวผม จนผมหน้าร้อนขึ้นมาอีกครั้ง

“อะอีกรอบมั้ย?”เสียงเขาทำให้ผมแทบหยุดหายใจ ออกแรงดันให้เขาออกจากตัวผมมากขึ้น มาอีกรงอีกรอบอะไร แค่นี้ผมแทบจะปวดเมื่อยจนขยับตัวไม่ได้อยู่แล้ว

“อีกรอบนะ”เสียงอ้อนวอนของจงอินเอ่ยขึ้นมาอีก มันไล่มาดังสั่นๆ อยู่ข้างหูแม้ว่าผมจะเอี้ยวตัวหลบยังไงก็ยังได้ยิน

“ไม่เอาแล้วจงอิน คืนนี้พอแล้ว ผมเหนื่อย”ผมผละมือให้เขาออกห่างอย่างค่อนข้างจะหมดแรง ผมเหนื่อยจริงๆ นะ

“เหนื่อยอะไร นายแค่นอนครางเฉยๆ”ผมตุบอกเขาแรงๆ ไปหลายที โทษฐานพูดจาให้ผมต้องอับอายนับครั้งไม่ถ้วนแล้วนะคืนนี้ นอนครางเฉยๆ อะไรล่ะ

***************** กลับไปเม้นกันนะคะ http://my.dek-d.com/pumokasu/story/viewlongc.php?id=1122693&chapter=22 **************