Keep the Secret: 14 เด็กน้อยจุงงิน [NC hunhan 18+]

เสี้ยววินาทีเขาก็ลดใบหน้าต่ำลง ผมหลับตาหันหน้าหนีอีกครั้ง เพราะคิดว่าต้องโดนจูบแน่ๆ ...แต่เปล่าเลย ผมรู้สึกชื้นๆ ที่เนินอก หันกลับมามองก็ต้องหน้าแดง ได้ยินเสียงในหัวเหมือนกาน้ำร้อนเดือดน่ะครับ ฟิ้ว... ผมอายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว

เซฮุนไล่เลียยอดอกผมจนมันชื้นไปหมด ผมต้องเบนหน้าหนีสายตาที่แม้ก้อนลิ้นจะทำงานที่หน้าอกผม เขาก็ยังส่งสายตามาจ้องหน้าผมได้ ลมหายใจของผมเริ่มขาดห้วงไม่แพ้กับสติ อารมณ์ใคร่ที่เซฮุนปลุกปั่นขึ้นมามันเริ่มจะมากเกินกว่าจะควบคุม

“อ๊ะ”ผมบิดตัวหนีสัมผัสจากริมฝีปากเขา แต่ไม่ว่าจะบิดตัวไปทางไหน เซฮุนก็ตามมาไล่เล็มได้ทุกที สุดท้ายผมก็เผลอครางออกมาอีก ร่างสูงละริมฝีปากออก เขายืดตัวสูงใช้สองแขนคร่อมผมไว้อีกครั้งและยังคงจ้องมาที่ผมตลอดเวลา

ส่วนตัวผมกำลังนอนขดตัวพลิกไปทางหนึ่งใต้ร่างเขา ปิดตาแน่นและซุกมือกอดตัวเองไว้ นี่ผมตัวสั่นขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

“ฮยองแพ้แล้ว”ร่างสูงก้มลงมาพูดข้างใบหูผมเสียงสั่น แต่มันเปี่ยมไปด้วยความปิติ ต่างกับผมลิบลับ ผมไม่รู้ว่าจะปฏิเสธเซฮุนยังไง ทำใจไว้แล้วว่ามันต้องมาถึง ก็แหม่...ผมอยู่กับเขาตลอด ช่วงเขาฮีท ผมรู้ว่าเขาทรมาน แต่จะให้ช่วยยังไงล่ะ? ผมไม่ได้อยากนอนเฉยๆ ให้เขากอดแบบนี้หรอกนะ

“...เซฮุน”ผมลืมตามองเขา มองทุกการกระทำของเขา ร่างสูงกำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าของผมอย่างคล่องมือไม่นานเสื้อและกางเกงก็หลุดหายไปจากร่างกายของเราทั้งคู่ ผมเลิกมองหน้าเขาแล้วใช้สายตาควานหาผ้าห่มมาคลุมตัว แต่เปล่าประโยชน์ เซฮุนทาบตัวลงมาแนบผิวกายกับผม แทบจะทุกส่วนในร่างกายของเราเลยที่สัมผัสกัน

ผมไม่ได้นอนนิ่ง ให้เขาทำอะไรตามใจชอบนะครับ ผมกำลังคิดหาทางบางอย่างอยู่ แต่ไอ้ที่เซฮุนกำลังทำกับผม มันรั้งให้สมองผมคิดอะไรไม่ค่อยจะออก

ริมฝีปากนิ่มของเขากำลังจูบซับไปทั่วลำคอระหง เดาได้เลยว่ารอยมากมายต้องเกิดขึ้นหลังจากที่เขาลากปากผ่านแน่นอน ผมบิดตัวหนีแต่ก็ไม่เคยพ้นเลยสักครั้ง ต้นขาที่พยายามดิ้นไปมามันดันชันสูงขึ้นไปโดนกึ่งกลางลำตัวของเขาแบบไม่ได้ตั้งใจ

ผมนี่แทบช็อคเลิกดิ้นไปเกือบนาทีแหนะ ผมรู้ว่าเขาอยู่ในช่วงฮีท อารมณ์มากมายคงประทุอยู่ภายใน แต่ไอ้ที่เข่าผมเพิ่งโดนไปเมื่อกี๊มันน่ากลัวยิ่งกว่าอะไร ผมจำความรู้สึกที่รับมันเข้ามาในตัวได้ไม่มีวันลืม มันเจ็บ...

“เซฮุน เดี๋ยว!”ผมดันอกเขาให้ออกห่างจากตัว สร้างระยะให้ห่างพอที่เราจะสบตาและสนทนากันได้ ผมนึกอะไรออกแล้วครับ...

มันจริงที่ว่า พอคนเราเริ่มจนตรอก จะมีความคิดเพื่อหลบเลี่ยงสถานการณ์ได้ ซึ่งผมไม่รู้ว่าจะใช้ได้กับเซฮุนรึเปล่านะ แต่เอาเถอะ คิดอะไรออกก็พูดๆ ไปก่อน เซฮุนกำลังตั้งใจฟัง

“ถ้านายครางหลังจากนี้ ห้ามมีอะไรกันอาทิตย์นึง เอาป้ะล่ะ?!”ผมพูด และก็ไม่คิดว่าผมจะพูดออกไปได้ TT เริ่มไม่มั่นใจว่ามันจะดีหรือไม่ดี เซฮุนทำหน้านิ่งมาก เหมือนไม่ได้กำลังใช้ความคิดอยู่เลยสักนิด

“ไม่เอา”เซฮุนตอบหน้าตาเฉย แล้วเขาก็ก้มหน้าลงมาจูบคอผมต่อ

“...ย๊า!! นายอย่ามาขี้โกงนะ”ผมดิ้นและก็กำลังดันตัวเขาให้ออกห่าง ดิ้นอยู่นานจนเซฮุนทำอะไรผมไม่ได้เลยยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตา

“ก็มันตั้งอาทิตย์นึง ใครจะไปทนนอนเฉยๆ ได้”เซฮุนเริ่มทำหน้างอแงกับผมครับ เออว่ะ...ผมเพิ่งรู้ว่าที่ตัวเองเสนอไปอ่ะ มันน้อยไป TT ทำไมผมไม่พูดสักปีนึงอย่างนี้ ฮอลลล

“นายจะลวนลามฉันทุกวันเลยรึไงห๊ะ”ผมตั้งคำถาม พร้อมกับกำลังพยายามออกแรงดันอกเซฮุนไม่ให้เขาก้มลงมาหาผมได้

ก็มันจริงนี่ เราจะลวนลามผมทุกวันเลยรึไง TT แถมผมก็ไม่แน่ใจว่าเซฮุนจะหมดช่วงฮีทเมื่อไหร่ แต่รีบหมดเถอะ ผมกลัวผมจะหมดชีวิตก่อนเนี่ย!

“โห่ฮยอง”เขาทำหน้าอ้อนวอนใส่ผม ทั้งๆ ที่ผมต้องอ้อนวอนเขามากกว่ามั้ย? นี่คือผมไม่สามารถปฏิเสธอะไรเขาได้เลยนะครับ เซฮุนทั้งตัวใหญ่กว่า แรงเยอะกว่า...

“งั้นเดือนนึงไปเลย”ตั้งข้อเสนอให้ดูเหนือกว่าไปอย่างนั้น แต่เอาเข้าจริง ผมจะหนีเซฮุนไปไหนพ้น?

“อ๊ะ”ผมร้องเพราะผมตกใจ เซฮุนที่ก้มลงมาหาผมไม่ได้ เปลี่ยนจากที่จะก้มหน้าลงมาเป็นเอื้อมมือลงไปบีบเค้นต้นขาของผมแทน ให้ตายเถอะ ผมจะห้ามปรามอะไรเขาไม่ได้เลยรึไง

“จะจับอะไรน่ะ เซ...อื้อ”พอผมกำลังตกใจที่มือของเซฮุนไล่บีบเค้นที่เอวคอด แขนมันก็อ่อนยวบลง เซฮุนเลยก้มลงมาหาผมได้อีกครั้ง ริมฝีปากของเราประกบกัน ตอนแรกผมเบนหน้าหนีไปมา แต่สุดท้ายเซฮุนก็ครอบครองมันไว้ได้ กลีบปากนิ่มสองอันกำลังไล่บดกันอย่างกับต้องมนต์

“ผมยอมเงื่อนไขฮยองก็ได้ ถ้า...ฮยองครางเพราะๆ ดังๆ”เขาพูดกับผมหน้าหื่นสุดๆ นี่ผมเลี้ยงแมวมาไม่ดีตรงไหน? TT

“ตกลงนะครับ”เซฮุนไม่ได้ต้องการคำตอบจากผมเลยสักนิด ผมมั่นใจอย่างนั้น ก็เขามุ่งหน้าลงไปสร้างรอยตามลำคอของผมทันที ไล่เล็มลากยาวลงไปจนถึงเนินอก หยอกล้อยอดอกทั้งสองข้างสลับกันไปมาจนผมเกร็งตัวสั่น ด้านล่างก็ถูกมือของเซฮุนบีบเค้นที่เนื้อสะโพกจนรู้สึกปวด

“อ๊ะ...ฮุน”ผมบีบไหล่เขาเพื่อระบายอารมณ์ ไม่อยากครางแบบที่เขาต้องการหรอก ที่สำคัญ ทั้งๆ ที่ผมกำลังคิดไม่ตกว่ามันคุ้มมั้ยนะ ที่ยอมเซฮุนแบบนี้ แต่...ดูเขาสิ ถึงผมไม่ยอมก็คงหยุดเขาไม่ได้แล้วล่ะมั้งครับ

เซฮุนกำลังพยายามกดนิ้วมือแข็งย้ำอยู่ตรงปากทางเข้าด้านหลัง ไม่นานมันก็เข้าไปได้ ผมเกร็งตัวเพราะสิ่งแปลกปลอมที่กำลังดุนดันเข้ามาในกายมันทั้งแข็งทั้งยาว อุณภูมิในห้องสูงขึ้นผิดปกติ หยาดเหงื่อไหลเทิ้มทั่วตัวเราทั่งคู่ รอยเล็บของผมลากข่วนเต็มไหล่กว้างของเซฮุนไปหมด

“ฮยอง...ไม่ต้องเกร็ง”เขาบอกผม แต่คิดว่าผมสั่งตัวเองได้มั้ย? ผมหลับตาไม่กล้าแม้แต่จะมองสภาพตัวเอง เสียงเซฮุนแหบลงและสั่นคลอน มันพาให้หัวใจของผมสั่นไปด้วย

“อ๊ะ ซะซะเซฮุน”เสียงของผมเอง... นิ้วมือของเซฮุนเข้ามาได้จนสุด เขาเพิ่มจังหวะกระแทกเข้ามาจนผมตัวกระตุกไปด้วย เขาขยับเข้าออกแรงๆ เพราะปากทางของผมเริ่มคลายตัวแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ชิน ยิ่งไปกว่านั้น ผมกำลังใจเต้นกว่าเก่า เมื่อนึกถึงฉากต่อไป...ตอนอะไรที่ใหญ่กว่ายาวกว่านี้เข้ามาในตัวผม ตอนนั้นผมจะเป็นยังไงTT

“ลูลู่...”เซฮุนถอนนิ้วสามนิ้วออกจากตัวผม ยืดตัวขึ้นมาปรนจูบเร้าร้อนให้กลีบปาก หัวใจผมกระตุกหล่นฮวบตามนิ้วมือของเซฮุนไปด้วย ต่อจากนี้คือของจริงสินะ ผมขยับขานิดเดียวก็รับรู้ได้ถึงความเป็นชายของเซฮุนจนต้องหลับตาหนี

“ไม่ต้องกลัว”เซฮุนกำลังปลอบผมอยู่รึไง? ไม่ให้กลัวได้ยังไง ดูขนาดของนายสิ ฮอลลลลล ฉันอยากจะแทรกเตียงหนีเลยจริงๆ

“เซฮุน เซฮุน”ผมตาโต ทำท่าลุกลี้ลุกลนเพราะเซฮุนกำลังจับขาของผมแยกออกจากกัน

“ผมจะถนอมลูลู่ของผมแน่นอน นอนดีๆ ร้องดังๆ นะครับ”เขากดไหล่ผมให้นอนลงไปอย่างเดิม แถมยกข้อพับขึ้นสูงจนผมต้องนอนหงายลงโดยอัตโนมัติ ที่เซฮุนพูดมาสักครู่ ผมไม่มีกระจิตกระใจจะต่อล้อต่อเถียงด้วยเลยสักนิด สายตาของผมจับจ้องอยู่กับช่วงล่างของเราทั้งคู่

“อ่ะ อื้อ ฮุน โอ้ย”ผมเด้งตัวขึ้นมาเรื่อยๆ เมื่อเซฮุนเริ่มกดท่อนเนื้อร้อนเข้ามาในตัวผม มันเจ็บนะครับ ถึงเขาจะเบิกทางไปแล้วตั้งสามนิ้วก็เถอะ แต่ขนาดมันเทียบกันได้ที่ไหน

ผมกัดปากตัวเองเพื่อระบายความเจ็บด้านล่าง แต่เหมือนเซฮุนจะรู้ เขาก้มลงมาจูบผม เหมือนห้ามไม่ให้ผมกัดปากตัวเองยังไงอย่างนั้น แต่ด้านล่างเขาก็ยังพยายามยัดเยียดความเป็นชายเข้ามาหาผมตลอดเวลา

“เจ็บนะ ฮึก ไหนบอก...ฮึก ฮุนเจ็บ”ผมดันหน้าขาของเขาไว้ไม่ยอมให้ดันเข้ามาได้อีก มันเจ็บกว่าครั้งแรกอีกมั้ง ผมจำได้ว่าครั้งแรกมันเจ็บ แต่คราวนี้อย่างกับว่าแกนกายของเซฮุนมันใหญ่ขึ้นกว่าเดิม เป็นเพราะช่วงฮีทหรอ?

“ลูลู่...ขอโทษนะ”เขาค้างลำท่อนเนื้อไว้เมื่อพูดเสร็จ ยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาออกจากแก้มใสๆ ของผม ไม่น่าเชื่อว่าเสียงนุ่มๆ กับท่าทางอ่อนโยนของเขามันจะทำให้ผมใจชื้นขึ้นมาได้ แต่แค่ไม่นาน เหมือนกับว่าเซฮุนจะทนไม่ไหวอีกแล้ว เขาโน้มตัวลงมากอดผมไว้แล้วสอดใส่ท่อนเนื้อลงมาพร้อมๆ กันครั้งเดียวเกือบเข้ามาทั้งหมด

“อ๊า อื้อ อะอะอะ”แม้ว่าเราจะกอดกันอยู่ แต่ด้านล่างเซฮุนก็ขยับสอดใส่ได้พริ้วเหมือนว่าท่ามันสบายๆ ผมหายใจตามแทบไม่ทัน รู้สึกอึดอัดไปทั้งบนและล่าง ท่อนเนื้อร้อนขนาดใหญ่เสียดสีกับช่องทางคับแคบของผมจนผมรู้สึกแสบร้อน จังหวะสอดใส่ถี่รัวจนผมต้องกลั้นหายใจ แต่บางครั้งก็ผ่อนแรงเหมือนรู้ว่าผมเจ็บ

ไม่นานภายในช่องทางของผมก็แฉะเยิ้มไปด้วยน้ำรักของเขา แต่ร่างสูงก็ยังไม่ยอมหยุดสอดใส่ เซฮุนยังคงกระแทกกระทั้นเข้ามาในตัวผมอยู่ตลอดเหมือนว่ามันยังไม่พอ ผมทิ้งแขนทั้งสองข้าลงกับเตียงอย่างอ่อนเพลีย นอนหอบหายใจหรี่ตามองเซฮุนที่ขมวดคิ้วเคร่งเครียด ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่ส่งยิ้มให้เขา และเพราะยิ้มของผม

“อ่า ลูลู่....”เขากดกายลงมาใส่ผมทั้งแท่งแล้วปล่อยน้ำคาวขุ่นใส่ตัวผมจนเต็มช่องทาง มันเยอะมากจนบางส่วนไหลทะลักแทรกแกนกายของเขาออกมาเปื้อนต้นขาของผม ท่อนเนื้อแกนกายของผมกระตุกเกร็งและปลดปล่อยความใคร่ตามเขามาติดๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ปรนเปรอใดๆ สมองผมขาวโพลนเหมือนในห้องมีแต่หมอกควัน

“...อื้อ ฮุน พอแล้วนะ”ผมบิดตัวหนีเมื่อรู้สึกเหมือนเซฮุนกำลังแกล้ง เขาขยับเข้าออกท่อนเนื้อตัวเองถูไถผนังด้านในตัวผม แต่เหมือนเสียงของผมไปไม่ถึงเขา เซฮุนเพิ่มแรงดึงออกจนเกือบหลุดและกระแทกเข้าไปใหม่ น้ำรักที่เขาปล่อยออกมาในกายผมพากันไหลผ่านออกมาจนน่าอาย เขาได้ยินที่ผมพูดรึเปล่านะ

“อ๊ะ ฮุนฮุน”ผมจิกเล็บลงที่ไหล่เขาอีกครั้ง เมื่อเซฮุนเริ่มจังหวะสอดใส่ผมเร็วอย่างกับกำลังเริ่มกันใหม่ แต่สุดท้ายผมก็ปล่อยให้เขากระแทกเข้ามาจนหน่ำใจ จนเขาปล่อยน้ำรักพวยพุ่งใส่ตัวผมอีกรอบ

“อะเอาออกเลย”ผมพยายามลืมตาและมองเขาแบบดุๆ แกนกายของเขาปล่อยน้ำใส่ผมรอบสองแล้วก็ยังแข็งใหญ่โตอยู่ได้ ไม่มีทีท่าว่าจะหมดแรงไปง่ายๆ ผมสังเกตบนหัวเขา หูแมวก็ยังตั้งอยู่ นี่มันผิดปกติเข้าขั้นแล้วนะครับ ผมถึงรีบสั่งให้เขาเอามันออก

“อีกรอบนะ”เสียงเซฮุนแหบมากจนผมตกใจ เขาเหมือนคนไม่มีสติ แต่ก็มี ผมทำตาโตใส่เขา แต่ก่อนจะปฏิเสธ กลีบปากก็ถูกเขาครอบครองไว้อีกครั้ง พร้อมกับการเริ่มขยับเข้าออกท่อนเนื้ออีกรอบ ผมรู้สึกเปียกแฉะตั้งแต่ในตัวไปจนถึงผ้าปูที่นอน น้ำคาวรักของเขาไหลเยิ้มเต็มไปหมด เขาปลดปล่อยมันครั้งแล้วครั้งเล่าจนผมนับไม่ถ้วน และสุดท้ายเขาก็หยุดลงได้สักที...

กลับไปอ่านต่อ + ฝากเม้นเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะเตง http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1156934&chapter=14