LuciferSatan: 16 เผลอเรอ [NC18+]

“ลู่หาน...”ผมชั่งใจและคิดว่าควรตัดไฟเสียแต่ต้นลม ฉุดตัวเองลุกนั่งแล้วยกร่างกายบอบบางลงจากตัวเอง ให้เขาลงไปนั่งอยู่ข้างกายผม

“นะ เซฮุน”เสียงออดอ้อนดังไม่หยุดจากเขา ผมพยายามส่ายหน้าและไม่มองไปทางคนตัวเล็ก เสี้ยววินาทีภาพเสื้อตัวบางของลู่หานปลิวผ่านสายตาผมลงไปกองกับเตียงก็เกิดขึ้น ยังไม่ทันหันไปมองผมก็ถูกผลักอกให้นอนลงกับเตียงตามเคย

“ลู่หาน!”ผมเผลอตะโกนออกมา เมื่อมือเล็กกำลังจับลงที่แกนกายของผมทั้งสองข้าง ลู่หานไม่ได้จับเฉยๆ นิ้วมือกำลังกอบกุมและชักนำขึ้นลงตามแท่งเนื้อของผมผ่านเนื้อผ้าบางของกางเกงนอน สายตาจดจ้องลงที่มือตัวเองโดยที่ไม่หันมาสบตาผมสักนิด

ผมข่มใจกัดกรามตัวเองแน่น เพราะแรงบีบคั้นที่ลู่หานกำลังเล่นของผมมันทำให้อารมณ์พุ่งพร่านได้ง่ายดายเหลือเกิน ไม่นานมันก็คับพองขึ้นเต็มมือเล็กๆ นั้น ผมต้องหลับตาหนีภาพตรงหน้าเพราะกลัวจะอดใจไม่อยู่ แต่แล้วไม่ถึงนาทีผมก็ต้องกระตุกเกร็งและลืมตาขึ้นไปมอง

ลู่หานชะโลมลิ้นชื้นเปื้อนน้ำลายลงที่เป้ากางเกงของผม ไล่เล็มย้ำที่ส่วนปลายท่อนเนื้อจนเปียกชุ่มไปหมด ก่อนจะรับเอาแท่งเนื้อทั้งลำของผมไว้ในปาก โพรงปากเล็กนุ่มนิ่มกำลังพยายามทะยานก้อนเนื้อของผมเข้าไปอย่างหิวกระหาย

ลมหายใจของผมขาดห้วงจนแทบจะลืมหายใจไปกับความรู้สึกที่เอ่อล้น ถ้าลู่หานไม่ได้มีตัวเล็กอยู่ในท้องล่ะก็ ผมคงไม่ใจเย็นนอนเฉยๆ ให้เขาเล้าโลมเล่นแบบนี้หรอก ปลายเท้าของผมจิกเกร็งลงกับผ้าปูเตียง โพรงปากนิ่มกับท่อนเนื้อของผมสอดใส่เข้าหากันเป็นจังหวะ ไปกันได้ด้วยดีโดยมีลู่หานเป็นผู้บงการทั้งหมด สักพักลู่หานก็ถอนอุ้งปากออกไป สายตาเย้ายวนถูกส่งมาให้ผม และแน่นอนว่าผมไม่ได้หลบตาไปที่ไหน ผมจ้องเข้าไปในดวงตาของเขา และไม่แน่ใจตัวเองว่าอยากให้เขาหยุด หรือว่า...อยากเล่นกันต่อ

ซึ่งแน่นอนว่าลู่หานไม่ได้ต้องการคำตอบจากผม เขาใช้มือข้างหนึ่งลดกางเกงนอนของผมลง แต่ผมคว้ามือเขาไว้ได้ทันก่อนที่มันจะต่ำลงกว่านี้

“ไม่เอาลู่หาน อย่าเล่นแบบนี้”ผมพยายามห้ามเขา แต่เสียงมันสั่นไปหมด สายตาแน่วแน่ของลู่หานทำให้มือเขาหลุดออกจากพันธนาการ แถมลากยาวเอากางเกงนอนของผมหลุดลงไปด้วย ท่อนเนื้อยาวเด่นเหยียดตรงต่อหน้าเขา มันกำลังกระตุกเกร็งไปมาเพราะเมื่อสักครู่ถูกปลุกเล้าอย่างหนัก

ร่างบางเคลื่อนตัวไปนั่งระหว่างขาของผมที่ปลายเตียง ก้มลงแนบกลีบปากกับปลายยอดแดงเปล่งของแกนกายผม ลิ้นชื้นนุ่มนิ่มกำลังละเลงของเหลวให้เคลือบไปทั้งส่วนหัวของท่อนเนื้อใหญ่ สายตายั่วยวนถูกส่งมาให้ผมไม่ขาดสาย ผมกำมือแน่นและกำลังบังคับอารมณ์ตัวเอง ไม่ว่าในใจผมอยากจะปลดปล่อยออกมาขนาดไหน ผมต้องห้ามใจไว้

“...อึก ฮะ ลู่หาน”ผมลอบกลืนน้ำลายเสียงดัง เมื่อลำท่อนเนื้อกระแทกเข้ากับโพรงปากเล็กๆ ของลู่หาน ผนังปากโอบรัดแกนกายโดยตรง ให้ความรู้สึกดีกว่าผ่านกางเกงผ้าเมื่อสักครู่หลายร้อยเท่า ทุกครั้งที่ร่างบางพยักหน้า ผงกศีรษะขึ้นลง ให้ท่อนเนื้อเข้าออก บางครั้งต้องขูดกับฟันของเขามันยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งทยานออกไปอีก มือน้อยจับมั่นชักขึ้นลงอยู่ที่โคนท่อนเนื้อ เพราะโพรงปากของเขาไม่สามารถรับแกนกายของผมเข้าไปได้ทั้งหมด จังหวะสอดใส่เริ่มถี่รัวขึ้นตามแรงอารมณ์ บางครั้งผมก็หยุดตัวเองไม่อยู่เผลอกระดกสะโพกเข้าหาช่องปากของเขาอย่างลืมตัว

พรึบ!  เสียงปีกขนนกสีดำของผมกางออกจนคับเตียง พร้อมกับเสียงร้องในลำคอของลู่หาน

“อื้อออ”หยาดน้ำข้นขาวพุ่งออกจากปลายยอดท่อนเนื้ออุ่น ชนกับผนังปาก กระพุ้งแก้มของคนสวยตรงหน้า ลู่หานไม่ได้ละโพรงปากออกไปไหน เขาโน้มลงเพื่อรับน้ำคาวนั้นไว้ในปากทั้งหมด ก่อนจะรูดริมฝีปากออกจากแกนกายของผม ไล่เล็มน้ำรักที่เอ่อล้นจนหมดทุกหยดก่อนจะกลืนมันลงไป

ผมมองเขาทุกการกระทำ ท่าทางยั่วยวนที่ไม่สามารถละสายตาไปไหนได้ สายตาของเราประสานกันโดยอัตโนมัติ ผมหวังว่าเขาจะเลิก นึกว่าจะพอใจเขาแล้ว แต่เปล่าเลย...

ร่างบางในสภาพเปลือยท่อนบนกำลังพยายามหยัดยืนขึ้นบนเตียง แล้วลดมือลงเพื่อกำจัดกางเกงนอนของตัวเองทิ้งไป

“ดะเดี๋ยวลู่หาน”ผมจับข้อมือของเขาไว้อีกครั้ง ก่อนที่กางเกงตัวเล็กๆ มันจะหลุดว่อนไป ถ้าลู่หานถอดกางเกงแล้วอะไรจะเกิดขึ้นล่ะครับ?

ร่างบางเจ้าของสีหน้าจริงจัง กำลังขมวดคิ้วน้อยๆ เข้าหากันและจับมือผมวางไว้บนหน้าท้อง เขาก้าวขาเข้ามาใกล้ผมที่นั่งอยู่กับเตียงหนึ่งก้าว ให้มือได้สัมผัสผิวกายตรงหน้าท้องของเขาได้เต็มมือกว่าเดิม

ถ้าคุณสงสัยเกี่ยวกับรูปร่างของลู่หานตอนนี้ ผมบอกได้เลยว่าเขาแทบจะไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลย ท้องของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นเหมือนพวกมนุษย์ เพียงแค่รู้สึกว่าอวบอั๋นขึ้นนิดหน่อย ให้มองด้วยตาเปล่า หากว่าไม่รู้เรื่องของเขาก็ไม่มีทางรู้ได้ว่าคนนี้กำลังตั้งท้องอยู่ มืออุ่นๆ ของผมรับกับอุณหภูมิของลู่หานได้ดี ผมรู้สึกถึงไออุ่นที่เรามอบให้กันและกัน

รอยยิ้มสวยปรากฏแก่สายตาผม มันช่างละมุนไปสุดขั้วหัวใจ และมันทำให้ผมเกือบเผลอใจอยากกอดเขา...

“ไม่ได้ลู่หาน ตัวเล็กจะ....”ร่างบางลดตัวลงนั่งได้ถูกตำแหน่งจริงๆ ปลายท่อนเนื้อถูไถช่องทางลับของเขาแต่ก็ไม่ได้เข้าไปเพราะลู่หานนั่งเบี่ยงลงที่ต้นขาของผมแทน

“ใส่เข้ามาเถอะ ผะผมไม่ไหวแล้ว”สีหน้าแดงระเรื่อ และน้ำเสียงออดอ้อนออกจะสั่นคลอนกำลังทำให้ผมคลั่ง ความหฤหรรษ์ไม่รู้ลืมกำลังล่อผมอยู่ตรงหน้า แต่ผมต้องห้ามใจ คุณเข้าใจผมรึเปล่า? แต่ตอนนี้ผมกำลังจะทนไม่ไหว

ร่างบางบดคลึงสะโพกลงที่ต้นขาผม พร้อมกับกอบกำท่อนเนื้อที่ตั้งชันขึ้นได้ง่ายๆ ทั้งที่เมื่อสักครู่เพิ่งปลดปล่อย

“นะ ใส่มาเถอะ”ลู่หานก้มลงแตะปลายลิ้นที่ยอดท่อนเนื้อของผม จนต้องสะท้านไปทั้งตัว ถ้าบอกว่าด้านมืดของผมเริ่มทำงาน มันก็เพราะลู่หานเป็นคนปลุกนั่นแหละครับ

ผมเอื้อมไปจับตัวเขาให้นอนลงแทนที่ผม ใช้สายตาดุดันจ้องหน้าคนสวยใต้ร่างอย่างเอาเรื่อง หวังว่าเขาจะเกรงกลัวบ้าง แต่เปล่าเลย...

“ใส่มาเถอะ เร็วๆ”ลู่หานกลับร้องขอออกมา เปลือกตาสวยปิดลงแล้วนอนชันขาเผยช่องทางสีสวยเด่นแก่สายตาผม หน้าอกขยับขึ้นลงตามแรงหายใจ ผมกัดกรามแน่นจนแทบได้ยินเสียงฟันบดกัน จ่อปลายแกนกายสีสดไว้ที่ปากทาง ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบกลีบปากสวย บดขยี้ให้กับความขี้อ้อนขี้ดื้อของเขา

“อ๊ะ..อ๊า เซฮุนอย่าแกล้ง เข้ามาเลยสิ”แขนเล็กสองข้าง วาดมาโอบกอดผมไว้ ขณะที่ร่างกายเรากำลังจะเชื่อมติดกัน ผมกดความใหญ่โตของตัวเองย้ำลงที่ปากทาง ย้ำอยู่อย่างนั้นไม่ได้แทรกตัวเข้าไป ไม่ใช่ว่าผมแกล้งเขาหรอกครับ แต่เพราะผมเข้าไปไม่ได้ ช่องทางหลังของลู่หานคับแน่นเกินไป

ผมเอื้อมมือลงไปเบิกทางด้วยนิ้วกลางพยายามดุนดันอยู่นาน เรียกเสียงครางของลู่หานที่นอนหลับตาพริ้มดูมีความสุขเหลือเกิน เป็นผมคนเดียวที่เครียดจนเส้นเลือดในสมองแทบแตก ใจหนึ่งผมก็เป็นห่วงตัวเล็ก เป็นห่วงลู่หาน แต่อีกใจ...ผมอยากกระแทกเข้าไปให้จบๆ ผมเองก็ต้องการเขาแทบจะขาดใจ

ผมใช้เพียงนิ้วเดียวเบิกทาง หมุนวนและกดย้ำดุนดันเข้าไปอยู่นานกว่าช่องทางลับของลู่หานจะคลายตัว ข้างในมันทั้งนุ่มทั้งร้อน ลู่หานเอื้อมมือตัวเองมาชักนำความสุขที่แกนกายช่วยตัวเองขณะที่รอผมเบิกทาง ลู่หาน....ฉันก็จะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

ผมจับข้อพับสองขาขึ้นให้ช่องทางลอยเด่นแก่สายตากว่าเก่า จ่อท่อนเอ็นร้อนที่เต้นตุบๆ อย่างบ้าคลั่งไว้ที่ช่องทางเป้าหมาย สูดลมหายใจเข้าทั่วปอดก่อนจะแทรกกายเข้าไปด้านใน ภายในตัวลู่หานกำลังตอดรัดท่อนเนื้อของผมอย่างบ้าคลั่ง ปากทางขยับปิดเปิดกระตุกรัดท่อนเอ็นของผมได้ดีเยี่ยม

“อ่ะอ๊ะ อ๊า”ผมไม่ได้สอดใส่เข้าไปทั้งลำ เพียงแค่ส่วนหัวจนถึงกลางๆ ท่อน เท่านั้นที่ได้เข้าไปตักตวงความสุข แต่แค่นั้นมันก็ทำให้ผมแทบจะคลั่งตายควบคุมจังหวะสอดใส่ไม่อยู่แล้วล่ะครับ ท่ามกลางเสียงครางกระเส่าของลู่หานและเสียงท่อนเนื้อที่สอดใส่เข้าหาช่องทางเหนียวน้ำดังไปทั่วห้อง ไม่นานผมก็ต้องดึงตัวเองออกมาเมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะปลดปล่อย แต่ว่ามันไม่ทันกาล น้ำคาวส่วนหนึ่งทะลักอยู่ในตัวลู่หาน และที่เหลือก็พวยพุ่งอยู่เต็มหน้าท้องของร่างบางไปหมด

ลู่หานนอนหายใจหอบถี่หลับตาพริ้มอยู่กับเตียง เมื่อสักครู่เขาก็ปลดปล่อยออกมาเหมือนกัน ผมมองเขาด้วยสายตาปรืออย่างกับคนอ่อนแรง ผมยังห่วงว่าเขาจะเป็นอะไรไปเหมือนครั้งที่แล้วอีก เลยตัดสินใจ...

“ดะเดี๋ยว จะไปไหน?”ผมช้อนตัวร่างบางไว้ในอ้อมแขน คนที่ตัวลอยขึ้นจากเตียงถึงกับตาโตเอ่ยถามขึ้นอย่างตกใจ

“ไปห้องน้ำก่อนถึงจะนอนได้”ผมพูดพร้อมกับก้าวลงจากเตียง ปีกทมิฬที่เพิ่งกางออกตอนปลดปล่อยครั้งที่แล้วช่วยยกร่างกายของเราทั้งคู่ลงจากเตียงได้ง่ายขึ้น

“ตะแต่ ผมเหนื่อยแล้ว พอแล้ว”แก้มใสแดงขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะมุดเข้าอ้อมอกผมอย่างเขินอาย

“หึหึ ฉันจะอาบน้ำให้หน่า เดี๋ยวปวดท้องแบบครั้งที่แล้ว”ผมก้มลงไปพูดใกล้เขามากกว่าปกติ พูดเสียงเบาแต่ทั้งหมดเพื่อเพิ่มความเขินอายให้เขาทั้งสิ้น เมื่อเข้ามาในห้องน้ำแล้ว ผมก็สั่งให้ปีกคู่กายหายวับไป ก่อนจะวางร่างเล็กใต้ฝักบัว

ขาสองข้างสั่นระริกเมื่อแตะกับพื้นกระเบื้องเย็นยะเยือก ผมดันให้หลังบางติดผนังห้องน้ำ ก่อนจะเข้าทาบทามไปติดๆ ไม่ให้เขาขาอ่อนยวบล้มลง

“........”หยาดน้ำไหลทะลักออกจากฝักบัวบนศีรษะเราทั้งคู่จนต้องเปียกปอนไปทั้งตัว ผมแทรกมือระหว่างแผ่นหลังกับกำแพงแล้วลูบไล้ผิวกายละเอียดอย่างเบามือ สายตาของเราทั้งคู่สอดประสานกันอยู่ตลอด ผมสังเกตว่าร่างบางขาสั่นยิ่งกว่าเก่า ไม่รู้ว่ายืนไม่อยู่เพราะกิจกรรมเมื่อสักครู่หรือว่าสายน้ำจากฝักบัวมันเย็นเกินไปกันแน่

“ตะต้องทำยังไง ผมจะทำเอง”ร่างบางก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาผมขึ้นมาเสียดื้อๆ เวลาพูดอะไรน่ารักๆ มือน้อยสองข้างวางยึดอกผมไว้ ขาเรียวสั่นระริกจนน่าสงสาร

“....ล้างตรงนั้น”ผมเลื่อนมือลงต่ำไปบีบสะโพกอวบอั๋นนั่นหนึ่งทีด้วยความหมั่นเขี้ยว ลู่หานเงยหน้าขึ้นมามองผมตาโต เมื่อเห็นผมยิ้มเขาก็ปล่อยกำปั้นลงอกผมสองสามที

“ออกไปเลย ผมจะทำเอง”ลู่หานพูด

“ฉันเปียกขนาดนี้แล้วเนี่ยนะ? ยืนเฉยๆ เถอะเดี๋ยวทำให้”ผมเลือกที่จะตามใจตัวเองบ้าง แบบที่ลู่หานชอบบังคับกับผมนั่นแหละครับ ผมก้าวเข้าไปประชดตัวลู่หานมากกว่าเก่า สายน้ำจากฝักบัวแทบแทรกไหลผ่านไปไม่ได้

ลู่หานซบหน้าลงที่อกผมด้วยความจำยอม ผมส่งนิ้วมือกดเข้าไปที่ช่องทางนุ่มด้านหลัง ดีที่ได้น้ำจากฝักบัวช่วยหล่อลื่นและแทรกนิ้วเข้าไปได้ง่ายๆ คว้านวนควักน้ำคาวขุ่นออกจากตัวลู่หานอยู่ไม่กี่ครั้ง เรียกเสียงครางหวานหูได้มากมาย

**กลับไปอ่านต่อที่เด็กดีตามลิ๊งนี้เลยนะคะ >< ฝากเม้นให้เค้าด้วยน้าาาา http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1188426&chapter=17